บะหมี่แห้ง ห่อนึง กลับบ้าน
สองวันนี้ไม่ได้ไป ออฟฟิทครับ ทำงานอยู่บ้าน (work@home) ประหยัดน้ำมันรถ กิจวัตรทุกเช้าต้องตื่นไปตลาดครับ วันนี้ผมจะเล่าถึงร้านบะหมี่หมูแดงแถวบ้านครับ
เรื่องมีอยู่ว่า แต่ก่อนเดิมทีร้านนี้ก็เปิดขายทุกวันเป็นปกติครับ คนแน่นร้านทุกวัน แหมทำบุญด้วยไรเนี่ย แต่ของเค้าน่ะดีจริงๆครับ อร่อยเลยก็ว่าได้ ต่อมาเค้าก็ขายแค่วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์และวันหยุดพิเศษครับ คนก็ยังแน่นเหมือนเดิม ถ้าจะวิเคราะห์ด้านการตลาดแล้ว แถวนั้นมีร้านบะหมี่หมูแดงเพียงร้านเดียว และสองคือเรื่อง ดีมานด์ และซัพพายล์ครับ แบบว่าขายทุกวันก็กินกันทุกวัน ลองขายแค่ 3 วันดูคนก็ยังกิน ไม่เหนื่อย แต่ยังได้รายได้อาจเกือบเท่าเดิม เพราะถ้าแกอยู่ไม่ได้ป่านนี้คงเปิดขายทุกวันเหมือนเดิมแล้ว
ลองคิดดูสิครับ คนแถวนี้จะได้กินบะหมี่หมูแดง อร่อยๆ แค่อาทิตย์ละ 3 วัน อยากเปิดแข่งกันแก แต่กลัวโดนยิงครับ หุหุ เอาแค่ เราเปิด อังคาร - พฤหัสฯก็พอ แบ่งๆ กัน คนที่จะไปซื้อของแก อาจน้อยลงไปหน่อย แต่ก็น่าสนใจ
วันนี้ไม่ได้จะมาพูดเรื่อง ดีมานด์-ซัพพายล์ หรอกนะครับ แต่จะมาพูดถึงท่าทีของแกเวลาแกลวก บะหมี่
บะหมี่ร้านนี้ขึ้นชื่อว่าเป็นบะหมี่ทำเองแท้ๆ รวมไปถึงหมูแดงด้วย ดังนั้นเรื่องน้ำซุปไม้ต้องพูดถึง ผมว่าแกไม่เน้นครับ เพราะความรู้สึกคือสู้ชายสี่ไม่ได้เรื่องของน้ำซุป เวลาแกลวกบะหมี่แกจะใช้การประมาณจากอุ้งมือแกในการหยิบบะหมี่มาลวก เพราะบะหมี่ของแกมาเป็ถาดๆครับไม่ได้มาเป็นก้อนๆ
แกก็จะทำการหยิบเส้นแล้วลวกๆๆ เวลาจะเอาเส้นขึ้นจากหม้อ แกต้องสลัดน้ำออกก่อน การสลัดของแกนั้น ห้ามมีคนยืนอยู่หน้าหม้อในระยะ 3 เมตร แกยกมือพร้อมตระกร้อลวกบะหมี่ แบบสุดมือแล้วสลัดแบบสุดแรง ถ้าใครยืนไม่พ้นระยะ หัวเปียกชัวร์ คนแถวนั้นจะรู้ดีว่า แม้ว่าจะสั่งกลับบ้าน สั่งแล้วเดินในเลย(เหมือนรถสองแถว) ไม่งั้นกลับบ้านเปลี่ยนเสื้อและสระผมชัวร์
ผมสั่ง "เฮีย บะหมี่แห้งหมูแดงห่อนึง" แล้วเดินเข้าร้านเลย ที่เหลือเป็นเรื่องของ เฮีย !!
เรื่องมีอยู่ว่า แต่ก่อนเดิมทีร้านนี้ก็เปิดขายทุกวันเป็นปกติครับ คนแน่นร้านทุกวัน แหมทำบุญด้วยไรเนี่ย แต่ของเค้าน่ะดีจริงๆครับ อร่อยเลยก็ว่าได้ ต่อมาเค้าก็ขายแค่วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์และวันหยุดพิเศษครับ คนก็ยังแน่นเหมือนเดิม ถ้าจะวิเคราะห์ด้านการตลาดแล้ว แถวนั้นมีร้านบะหมี่หมูแดงเพียงร้านเดียว และสองคือเรื่อง ดีมานด์ และซัพพายล์ครับ แบบว่าขายทุกวันก็กินกันทุกวัน ลองขายแค่ 3 วันดูคนก็ยังกิน ไม่เหนื่อย แต่ยังได้รายได้อาจเกือบเท่าเดิม เพราะถ้าแกอยู่ไม่ได้ป่านนี้คงเปิดขายทุกวันเหมือนเดิมแล้ว
ลองคิดดูสิครับ คนแถวนี้จะได้กินบะหมี่หมูแดง อร่อยๆ แค่อาทิตย์ละ 3 วัน อยากเปิดแข่งกันแก แต่กลัวโดนยิงครับ หุหุ เอาแค่ เราเปิด อังคาร - พฤหัสฯก็พอ แบ่งๆ กัน คนที่จะไปซื้อของแก อาจน้อยลงไปหน่อย แต่ก็น่าสนใจ
วันนี้ไม่ได้จะมาพูดเรื่อง ดีมานด์-ซัพพายล์ หรอกนะครับ แต่จะมาพูดถึงท่าทีของแกเวลาแกลวก บะหมี่
บะหมี่ร้านนี้ขึ้นชื่อว่าเป็นบะหมี่ทำเองแท้ๆ รวมไปถึงหมูแดงด้วย ดังนั้นเรื่องน้ำซุปไม้ต้องพูดถึง ผมว่าแกไม่เน้นครับ เพราะความรู้สึกคือสู้ชายสี่ไม่ได้เรื่องของน้ำซุป เวลาแกลวกบะหมี่แกจะใช้การประมาณจากอุ้งมือแกในการหยิบบะหมี่มาลวก เพราะบะหมี่ของแกมาเป็ถาดๆครับไม่ได้มาเป็นก้อนๆ
แกก็จะทำการหยิบเส้นแล้วลวกๆๆ เวลาจะเอาเส้นขึ้นจากหม้อ แกต้องสลัดน้ำออกก่อน การสลัดของแกนั้น ห้ามมีคนยืนอยู่หน้าหม้อในระยะ 3 เมตร แกยกมือพร้อมตระกร้อลวกบะหมี่ แบบสุดมือแล้วสลัดแบบสุดแรง ถ้าใครยืนไม่พ้นระยะ หัวเปียกชัวร์ คนแถวนั้นจะรู้ดีว่า แม้ว่าจะสั่งกลับบ้าน สั่งแล้วเดินในเลย(เหมือนรถสองแถว) ไม่งั้นกลับบ้านเปลี่ยนเสื้อและสระผมชัวร์
ผมสั่ง "เฮีย บะหมี่แห้งหมูแดงห่อนึง" แล้วเดินเข้าร้านเลย ที่เหลือเป็นเรื่องของ เฮีย !!
ความคิดเห็น