สถานะงานของผู้ให้บริการ ที่คนหนุ่มสาวสมัยนี้อาจไม่เข้าใจ
สวัสดีครับ
วันนึงได้ฟังภรรยามาบ่นให้ฟังเรื่องเด็กจบใหม่สมัยนี้มาปรับทุกข์ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทนกับการโดนด่าของลูกค้าในงานที่ทำ จนวันนึงเด็กคนนั้นก็มาลาออกเพราะบอกว่าทนไม่ไหว ไม่ใช่ตัวเอง
ครับยอมรับว่าช่วงนึงที่เข้าทำงานใหม่ๆ มีอารมณ์นี้เหมือนกันครับ ตอนนั้นเข้าทำงานในตำแหน่ง event designer ของ บจก. แห่งนึงย่าน Town in Town ในกทม. และไม่รู้ว่าโชคดีหรือยังไง (ที่ว่าโชคดีเพราะถ้าไม่ผ่านการทำงานอย่างนี้มาคงไม่สามารถทำงานได้มาจนทุกวันนี้ เหมือน"ซุนหงอกุน" ฝึกวิชาในแรงโน้มถ่วง +10g ยังไงอย่างนั้น) ได้เจอแต่ลูกค้าที่ ขอด่วน ขอแก้ ขอปรับ ไม่รู้ว่าตัวเองอยากได้แบบไหน แค่อยากจะทำ มีโปรเจคแต่ไม่มีไอเดีย ลูกค้าแบบนี้เค้าไม่ผิดนะครับ ลูกค้าไม่ใช่พระเจ้า เพราะเค้าก็เหมือนๆเรานี่แหละ ลูกค้าจึงต้องการใครซักคนที่มีต่อยอดความคิด ร่วมพัฒนา แล้วค้นหาว่าเค้าชอบอะไรออกมาให้เจอ ถ้าในงานของนักออกแบบคือต้อง เอาออกมาให้เห็นภาพครับ ลูกค้าเค้าจำต้องขอแก้ขอว่าขอติเป็นธรรมดา เราก็ได้แต่ต้องอดทน คิดว่าเพื่อเป็นการฝึกฝนวิชาไป สุดท้ายลูกค้าเค้าไม่ยอมทิ้งกันไปง่ายๆหรอกครับ
ส่วนลูกค้าที่ไม่ค่อยดี เอางานเราไปร่อน ไม่ยอมจ่าย อันนนี้ก็เจอกันบ่อยครับ ต้องอาศัย ชม. บินเยอะๆ จะค่อนข้างดูออกว่าเค้าตั้งใจเบี้ยวเราหรือเปล่า
มาเข้าเรื่องครับ การโดนติเตียนจากลูกค้าไม่ใช่เรื่องแปลกครับ แต่การที่เรายังไม่สู้แล้วยอมแพ้นี่ล่ะเรื่องแปลก บางทีคนเราก็ยอมแพ้กันง่ายๆ ยอมให้ปัญหาและลูกค้ามาตัดสินว่าทำไม่ได้หรอก ทำไม่ได้หรอก จนเอาไปฝันร้าย 555 ดังนั้นวิธีที่ผมใช้ คืออดทนและพัฒนาตัวเองครับ ซึ่งอันนี้ไม่ใช่สูตรสำเร็จของทุกคนครับ อาจต่างกันไป
อดทน คือการอดทนต่ออารมณ์ของลูกค้าและของตัวเองครับ
วันนึงได้ฟังภรรยามาบ่นให้ฟังเรื่องเด็กจบใหม่สมัยนี้มาปรับทุกข์ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทนกับการโดนด่าของลูกค้าในงานที่ทำ จนวันนึงเด็กคนนั้นก็มาลาออกเพราะบอกว่าทนไม่ไหว ไม่ใช่ตัวเอง
ครับยอมรับว่าช่วงนึงที่เข้าทำงานใหม่ๆ มีอารมณ์นี้เหมือนกันครับ ตอนนั้นเข้าทำงานในตำแหน่ง event designer ของ บจก. แห่งนึงย่าน Town in Town ในกทม. และไม่รู้ว่าโชคดีหรือยังไง (ที่ว่าโชคดีเพราะถ้าไม่ผ่านการทำงานอย่างนี้มาคงไม่สามารถทำงานได้มาจนทุกวันนี้ เหมือน"ซุนหงอกุน" ฝึกวิชาในแรงโน้มถ่วง +10g ยังไงอย่างนั้น) ได้เจอแต่ลูกค้าที่ ขอด่วน ขอแก้ ขอปรับ ไม่รู้ว่าตัวเองอยากได้แบบไหน แค่อยากจะทำ มีโปรเจคแต่ไม่มีไอเดีย ลูกค้าแบบนี้เค้าไม่ผิดนะครับ ลูกค้าไม่ใช่พระเจ้า เพราะเค้าก็เหมือนๆเรานี่แหละ ลูกค้าจึงต้องการใครซักคนที่มีต่อยอดความคิด ร่วมพัฒนา แล้วค้นหาว่าเค้าชอบอะไรออกมาให้เจอ ถ้าในงานของนักออกแบบคือต้อง เอาออกมาให้เห็นภาพครับ ลูกค้าเค้าจำต้องขอแก้ขอว่าขอติเป็นธรรมดา เราก็ได้แต่ต้องอดทน คิดว่าเพื่อเป็นการฝึกฝนวิชาไป สุดท้ายลูกค้าเค้าไม่ยอมทิ้งกันไปง่ายๆหรอกครับ
ส่วนลูกค้าที่ไม่ค่อยดี เอางานเราไปร่อน ไม่ยอมจ่าย อันนนี้ก็เจอกันบ่อยครับ ต้องอาศัย ชม. บินเยอะๆ จะค่อนข้างดูออกว่าเค้าตั้งใจเบี้ยวเราหรือเปล่า
มาเข้าเรื่องครับ การโดนติเตียนจากลูกค้าไม่ใช่เรื่องแปลกครับ แต่การที่เรายังไม่สู้แล้วยอมแพ้นี่ล่ะเรื่องแปลก บางทีคนเราก็ยอมแพ้กันง่ายๆ ยอมให้ปัญหาและลูกค้ามาตัดสินว่าทำไม่ได้หรอก ทำไม่ได้หรอก จนเอาไปฝันร้าย 555 ดังนั้นวิธีที่ผมใช้ คืออดทนและพัฒนาตัวเองครับ ซึ่งอันนี้ไม่ใช่สูตรสำเร็จของทุกคนครับ อาจต่างกันไป
อดทน คือการอดทนต่ออารมณ์ของลูกค้าและของตัวเองครับ
ความคิดเห็น